Category: Ζωγραφική

Κάνε το μεγαλύτερο!!

Ένας οδηγός για να κάνεις μεγάλα στένσιλ.
Σε αυτό το σημείο θα χρειαστεί να ασχοληθείς περισσότερο από την απλή εκτύπωση σε ένα φύλλο μεγέθους του τύπου Α4 ή Α3, γιατί πρέπει να κάνεις κάποιες ρυθμίσεις στις αναλογίες της εκάστοτε εικόνας, ως προς τις διαστάσεις της.
Το λοιπόν.. (που λέει και η Μ.)
Χωρίζεις την εικόνα που θες σε όσα κομμάτια χρειάζεται για να καλύψεις το σημείο της επιλογής σου.
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα για συγκεκριμένες διαστάσεις και εσύ μετά κάνε τα δικά σου..
Έστω ότι θες να καλύψεις έναν τοίχο με χαρτιά Α3 (όπου το Α3 έχει διαστάσεις 29,7 * 42 εκατοστά), οι διαστάσεις που θες είναι 178 ύψος * 126 πλάτος σε εκατοστά, τώρα παίρνεις την εικόνα και την χωρίζεις σε όσα Α3 χρειάζεται για να καλύψεις αυτή την απόσταση, συγκεκριμένα εδώ είναι 3 κομμάτια οριζόντια επί 6 κομμάτια κάθετα -και το Α3 είναι στο οριζόντιο. Το http://imagesplitter.net/ μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να χωρίσεις την εικόνα σε όσα κομμάτια επιθυμείς.
Όταν το χωρίσεις, για να πετύχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα μεταξύ ανάλυσης της εικόνας, και πλήρους εφαρμογής της στις διαστάσεις του Α3 ίσως χρειαστεί να αλλάξεις τα πίξελ.
6x3 fight
Το λοιπόν…
Παίρνουμε την εικόνα που θέλουμε και την βάζουμε σε ένα πρόγραμμά που μπορούμε να βρούμε και online ή έχουμε ήδη στον υπολογιστή μας όπου κάνει αυτή την αλλαγή. Αυτό που αναζητούμε λέγεται “resize image” και τροποποιεί το πλάτος και το ύψος της εικόνας – (pixels) (Width – Height).
Ένα καλό και γρήγορο πρόγραμμα online είναι το pixlr.com, πατάμε EXPRESS, πατάμε browse (επιλέγουμε την εικόνα), πατάμε Adjustment, πατάμε Resize, καθορίζουμε τις διαστάσεις που θέλουμε (όπου Width = πλάτος και όπου Height = Ύψος), πατάμε Apply και Save για να το σώσουμε.
Σημειώσεις που μπορεί να βρεις χρήσιμες:
Οι διαστάσεις της Α4 σελίδας σε pixel είναι 794 Width x 1122 Height.
Οι διαστάσεις της Α3 σελίδας σε pixel είναι 1122 Width x 1587 Height.
Για να βρείς τις αναλογίες εκατοστών σε pixel και αντίστροφα, βάζεις τα δεδομένα σε έναν online converter όπως αυτόν.
Αν θες να εξοικονομήσεις μελάνι εκτύπωνε τα φύλλα σε πολύ ελαφρύ γκρι χρώμα -έτσι κι αλλιώς θα κοπεί. 🙂
Επιπλέον το γεγονός που μπορεί να σε ανησυχήσει, αν εκτυπώσεις την εικόνα σε Α3 ή Α4 και τα σημεία που θα πρέπει να κόψεις βρίσκονται στις άκρες, μπορεί να εχει σαν απ[οτελεσμα να χαθεί το πλαίσιο – κορνίζα του χαρτιού δεν υπάρχει, γιατί οι εκτυπωτές αφήνουν 1 χιλιοστό κενό περιμετρικά της εκτύπωσης.
Η ίδια τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για εκτυπώσεις και κολλήσεις την ίδια εικόνα σε μορφή αφίσας. Ενώνεις τα κομμάτια του πάζλ και κάνεις ένα μεγάλο έργο.

Διονύσης Καβαλλιεράτος

Ο Καβαλλιεράτος είναι ευφάνταστος, είναι τολμηρός, είναι αστείος και διεισδυτικός. Απελευθερωμένος από ταμπού και διαθέτοντας μεγάλη τεχνική ικανότητα, συνθέτει εικόνες που είναι ταυτόχρονα αστείες και βαθυστόχαστες, που προσπαθούν να αναλύσουν τον κόσμο των ιδεών, των συναισθημάτων και τις αισθητικής, δημιουργώντας στο θεατή έντονα συναισθήματα και αντιδράσεις. Από την πρώτη του ατομική έκθεση το 2005, ο Καβαλλιεράτος δημιουργεί μια πολύ ιδιαίτερη εικονοποιία, πολυσύνθετη και πολυεπίπεδη, αιχμηρή, διεισδυτική, ειρωνική και γι’ αυτό απόλυτα σοβαρή. Τα έργα του, οι εγκαταστάσεις, τα σχέδια και τα βίντεό του είναι παρωδίες της πραγματικότητας, άλλοτε σκοτεινά και δυσοίωνα και άλλοτε χαρούμενα και δυσοίωνα ή έστω πραγματιστικά. Ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο Δάντης, ο Ιησούς και πρόσφατα ο Οιδίποδας είναι μερικοί από τους πιο διάσημους ήρωες της δουλειάς του, πλαισιωμένοι από καρτουνίστικες φιγούρες ζώων και φρούτων. Φιλόδοξος στόχος όλων αυτών των πρωταγωνιστών μοιάζει να είναι η εξιστόρηση του παραμυθιού της ζωής, η Γένεση και η γέννηση, ο θάνατος, το σεξ, η φιλοσοφία. Φυσικά, αυτή η αφήγηση τελειώνει, εμμέσως πλην σαφώς, με την απλή διαπίστωση ότι δεν υπάρχει καμία παρηγορητική βεβαιότητα. Όλα αυτά δοσμένα με μαστοριά στη γλυπτική και δεξιοτεχνία στο σχέδιο. Φιγούρες-πρότυπα και φιγούρες παραμυθιών, σύγχρονη και αρχαία μυθοπλασία μπλέκονται για να σατιρίσουν αλλά και να αγκαλιάσουν μια κοινωνία που παραπαίει ανάμεσα στον πραγματισμό και το μεγαλοϊδεατισμό. Η κεραμική εγκατάσταση Let’s Do the Locomotion παραπέμπει στον τρόπο με τον οποίο χορεύεται καμιά φορά αυτό το τραγούδι, με τους χορευτές να σχηματίζουν τρενάκι. Μόνο που σ’ αυτό το χορευτικό τρενάκι συμβαίνουν διάφορα ευτράπελα. Κατ’ αρχήν, οι χορευτές δεν είναι άνθρωποι, εκτός από έναν. Όλοι οι άλλοι είναι ζώα. Ζώα που φοράνε, όπως και ο άνθρωπος άλλωστε, μια μουτσούνα που παριστάνει ένα άλλο ζώο. Έτσι, η καμηλοπάρδαλη μοιάζει να έχει ντυθεί γαρίδα, ο ρινόκερος κόμπρα, η τίγρης γάιδαρος και πάει λέγοντας. Επίσης, όλοι οι συμμετέχοντες στο χορό είναι γένους αρσενικού, και μάλιστα είναι όλοι σε στύση, οπότε μοιάζει σαν να πρόκειται για ένα τρενάκι-χορευτικό όργιο. Ποιος είναι ποιος; Ποια τα επίκτητα χαρακτηριστικά, πώς διαμορφώνεται η προσωπικότητα; Πώς διαμορφώνεται η σεξουαλικότητα; Πώς διαμορφώνονται τα στερεότυπα;
Ο Διονύσης Καβαλλιεράτος καταφέρνει να αποτυπώσει μέσα από τα έργα του το σουρεαλισμό των ιδεών και των αισθημάτων, το σουρεαλισμό της ανθρώπινης κοινωνίας που μας περιβάλλει αδιάκοπα, αλλά τον αγνοούμε πεισματικά.

o amnos tou theou seven dicks Jesus hidden in Napoleon’s boudoirΟιδίποδα Πάλι σκότωσες τη μάνα σου και γάμησες τον πατέρα σου aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa The old bordelo on the hill of sold souls tumblr_mdxrxiY8r91rn5hyno1_1280 Κι αν δεις καράβι στο βουνό, μουνί θα το’χει σύρει 1 Κι αν δεις καράβι στο βουνό, μουνί θα το’χει σύρει 2

Κίνημα Πανικού

Το αυτοαποκαλούμενο Κίνημα Πανικού (Mouvement panique) σχηματίσθηκε το 1962 στο Παρίσι.
451_orig
Εμπνευσμένοι από το θεό Πάνα και τον κινηματογράφο του Μπουνιουέλ, τα ιδρυτικά του μέλη,  Fernando Arrabal, Alejandro Jodorowsky και Roland Topor, επιδόθηκαν σε μία σειρά ακραίων εικαστικών δρώμενων και παραστάσεων που σόκαραν: έσφαζαν χήνες επί σκηνής, άλειφαν γυμνές γυναίκες με μέλι για να κολλήσουν επάνω τους ζωντανά φίδια, ενώ για την ταινία Το Ιερό Όρος (1973) του Jodorowsky, σκηνοθέτησαν την κατάκτηση του Μεξικό από τους Ισπανούς με πρωταγωνιστές βατράχους και σαύρες.
Ο λόγος πίσω από τις χαοτικές και σουρεαλιστικές δραστηριότητες του Κινήματος Πανικού δεν ήταν άλλος από την αντίδραση στην μετατροπή του σουρεαλιστικού κινήματος σε επικρατούσα τάση. Οι τρεις καλλιτέχνες επέλεξαν να διαμαρτυρηθούν για τον mainstream, πλέον, σουρεαλισμό, καθιστώντας τον ακόμη πιο ρηξικέλευθο – ακόμη σουρεαλιστικότερο.
Ένα από τα εμβληματικότερα έργα του Κινήματος Πανικού δεν είναι άλλο από το βιβλίο ενός εκ των τριών ιδρυτών του, το Le Locataire Chimerique του Roland Topor. Ο γνωστός στα καθ’ ημάς και ως Ο Ένοικος (εκδ. Opera 1994, μετ. Αχιλλέας Κυριακίδης) γράφτηκε το 1964 και είναι η ιστορία ενός ήπιου, φιλήσυχου και διακριτικού νεαρού άντρα ο οποίος μετακομίζει στο διαμέρισμα μίας γυναίκας μετά την αυτοκτονία της. Αρχικά ικανοποιημένος με το νέο του σπίτι, ο Trelkovsky αρχίζει να υποφέρει από ανεξέλεγκτο φόβο και άγχος μετά από μία παρατήρηση των γειτόνων του κατά τις ώρες της κοινής ησυχίας. Κατατρεγμένος από ενοχές και ανησυχίες οι οποίες σύντομα δίνουν τη θέση τους στον πανικό, ο Trelkovsky αποφεύγει να μετακινεί έπιπλα στο σπίτι του, απομονώνεται από τους φίλους του, για να καταβυθιστεί στην απόλυτη παράνοια. Εκτός ελέγχου πλέον, ο ήρωας του Topor παραμένει ένας παρατηρητής σε παράλυση, ο οποίος παρακολουθεί την απώλεια της ταυτότητάς του εν μέσω αιματοβαμμένων παραισθήσεων και σουρεαλιστικών φαντασιώσεων, για να καταλήξει σε μία αιματηρή κορύφωση.
Με εκτενείς αναφορές στον Κάφκα αλλά και τον Ντοστογιέφσκι, ο Roland Topor πλέκει μία αλληγορία για τον αντικονφορμισμό, τη σύγκρουση των τάξεων (οι αυστηροί γείτονες του Trelkovsky είναι αξιότιμοι Γάλλοι αστοί εν αντιθέσει με τον ήρωα), την αποξένωση των καλλιτεχνών, τον πολιτικό ακτιβισμό, και την απομόνωση στην οποία οδηγούν με ακρίβεια οι κοινωνικές πιέσεις.
Η σκοτεινή θεματική του Ενοίκου δεν πτόησε το ύφος του βιβλίου. Πιθανώς σε αυτό να συνετέλεσε και το γεγονός ότι ο Roland Topor υπήρξε καταξιωμένος κομίστας: ο Ένοικος διέπεται από τόνο εύθυμο και διαβάζεται μάλλον εύκολα.
Πιστός στο βιβλίο και στην αφοσίωση του Topor στο σουρεαλισμό, ο Roman Polanski μετέφερε τον Ένοικο στη μεγάλη οθόνη το 1976 κρατώντας για τον εαυτό του τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Ένοικος του Πολάνσκι ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία, το δράμα και τον τρόμο και αποτελεί, μαζί με το Μωρό της Ρόζμαρι και το Repulsion, τη σκοτεινή Τριλογία των Διαμερισμάτων του σκηνοθέτη.
 
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=aM3RtHxOCKs[/youtube]

David Ho

Ο David Ho δημιουργεί σκοτεινή ψηφιακή τέχνη με ειρωνεία. Κομμάτια που εκφράζουν τη θλίψη, την απελπισία, την απομόνωση και τη σεξουαλική διαταραχή γίνονται ιδιαίτερα συναισθηματικές καταστάσεις σε κρύο και μεταλλικά χρώματα για το καβαλέτο του καλλιτέχνη. Εντός των διαφόρων λογισμικό που έχει επιλέξει για παλέτα του, ο κ. Ho είναι ένα μοναδικό αποτελεσματική επικοινωνία του γκροτέσκο. Randy M Dannenfelser.
Πάνω από 15 χρόνια εργάζεται ως ανεξάρτητος σχεδιαστής, εικονογράφος και εικαστικός, νομίζω ότι η δημιουργία της τέχνης έχει γίνει περισσότερο ανάγκη όσο τίποτα. Παραγωγικότητα, απόσπαση της προσοχής, μια αίσθηση της αθανασίας, μια διέξοδο για την έκφραση, είναι μερικοί λόγοι.
O ashes candice7 candice12 cof contemplations6 contemplations10 demongirl fearofperfect fortheglory livebyhand lovers maze_head mothercomplex mydirtylittlehead paperorplastic pig1 pig3 samsara shipoffools showmethehoney2 silentscream suicidals the_healer thenextlevel 
 
Περισσότερα..