Category: Ζωγραφική

Carlos Cortez

Ποιητής, χαράκτης, φωτογράφος, τραγουδοποιός, εκδότης, πολιτικός ακτιβιστής, ο Κάρλος Κορτέζ, αν και γεννήθηκε στις ΗΠΑ, αυτοπροσδιορίζεται ως Μεξικανός: «Υποθέτω ότι αυτό ήταν ένα αποτέλεσμα της φοίτησής μου στο λύκειο. Ακόμα κι αν μοιάζω περισσότερο στην γερμανίδα μητέρα μου, από όσο στον μεξικανό πατέρα μου, όντας ο μοναδικός μεξικανός σε ένα σχολείο γεμάτο με λευκούς, συνειδητοποίησα πολύ γρήγορα ποιος ήμουν. Και ήταν η γερμανίδα μητέρα μου που βοήθησε σ’ αυτό. Moυ είπε: Γιε μου, μην επιτρέψεις στους συμμαθητές σου να σε πουν ξένο. Μέσω του πατέρα σου είσαι Ινδιάνος και αυτό σε κάνει περισσότερο Αμερικανό από τον καθένα τους. Μέλος για μεγάλο χρονικό διάστημα της IWW και αναρχοσυνδικαλιστής ο οποίος πέθανε το 2005.
 
cc6 cc10 cc12 Cortez_postard_front1 PG_02286 PG_04538
Περισσότερα…

Gerd Arntz

Ο Gerd Arntz (11 Δεκεμβρίου 1900 – 4 Δεκεμβρίου, 1988) ήταν Γερμανός καλλιτέχνης του Μοντερνισμού, φημίζεται για τις μαύρες και άσπρες ξυλογραφίες του. Ένα μέλος του πυρήνα των Προοδευτικών της Κολωνίας ήταν επίσης κουμουνιστής. Αυτές οι εκτυπώσεις ξυλογραφίας διαθέτουν επαναλαμβανόμενα θέματα της επαναστατικής κατηγορίας.
 
Arntz_3 arntz04 artwork_images_449_635140_gerd-arntz Gerd Arntz (Weißer Terror, 1931)_0 Gerd Artz - Totentanz 1950 The Third Reich Unemployed Utopia- z_1
 
Περισσότερα..

Έντβαρτ Μουνκ

Ο Έντβαρτ Μουνκ (Edvard Munch) ήταν Νορβηγός ζωγράφος, που ανήκει στους προδρόμους του εξπρεσιονισμού. Γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1863 στο χωριό Άνταλσμπρουκ της Νορβηγίας και μεγάλωσε στο Όσλο. Πέθανε στις 23 Ιανουαρίου 1944 στο Όσλο. Το πιο γνωστό του έργο είναι «Η Κραυγή».
anxiety_3 despair_3 madonna_litho_3 scream_3 sickChild2_3

Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ

Ο Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ (Jean-Louis-Théodore Gericault) (1791-1824) υπήρξε καθοριστική μορφή του Γαλλικού Ρομαντισμού. Στη διάρκεια της σύντομης ζωής του, που έληξε με τραγικό τρόπο, κράτησε αποστάσεις από την παράδοση και με την τέχνη του προσπάθησε να ανατρέψει τους κανόνες του Σαλόν και της Ακαδημίας. Ο διασημότερος πίνακάς του, «Η Σχεδία της Μέδουσας», προκάλεσε αμηχανία για τον μοντερνισμό του θέματος και τους αιχμηρούς πολιτικούς υπαινιγμούς του.
Συναρπαζόταν με τα άλογα, τα οποία αποτέλεσαν το συνηθέστερο θέμα του, η σύγκρουση ανάμεσα στον άνθρωπο και στο ζώο αυτό. Εκφράζει δε και τη δική του εσώτερη πάλη, στην προσπάθεια να τιθασεύσει το θυελλώδες ταμπεραμέντο του.
Παρ’ όλο που καταγόταν από πολύ πλούσια οικογένεια, πράγμα που του εξασφάλιζε τη δυνατότητα να ζωγραφίζει χωρίς να τον απασχολούν έγνοιες βιοπορισμού, δεν έζησε εύκολη ζωή. Κατατάχτηκε στο Βασιλικό Στρατό και κάποια στιγμή αναγκάστηκε να κρύβεται από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα. Είχε έναν αμφιλεγόμενο δεσμό με θεία του και τραυματίστηκε πολλές φορές, πέφτοντας από άλογο, ατυχήματα που επιτάχυναν το θάνατό του.
Head of a Drowned Man, c.1819 (oil on paper mounted on canvas) heads-of-torture-victims-study-for-the-raft-of-the-medusa Jean_Louis_Théodore_Géricault_002 the-murderers-carry-the-body-of-fualdes the-three-skulls-1814

Ματίας Γκρύνεβαλντ

Ο Ματίας Γκρύνεβαλντ (γερμανικά: Matthias Grünewald, περ. 1475 – 31 Αυγούστου 1528) ήταν Γερμανός ζωγράφος της Αναγέννησης, θρησκευτικών κυρίως θεμάτων, που αγνόησε τον κλασικισμό της εποχής του, ώστε να προεκτείνει στο 16ο αιώνα το εκφραστικό και έντονο ύφος της τέχνης της Κεντρικής Ευρώπης κατά τον ύστερο Μεσαίωνα.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Matthias Gothardt ή Neithardt ή Nithardt, ωστόσο έμεινε στην ιστορία γνωστός ως Grünewald κατόπιν σφάλματος του ιστορικού του 17ου αιώνα, Γιόακιμ φον Σάντραρτ (Academia Artis Pictoriae, 1683). Το όνομά του εμφανίζεται στα αρχεία της πόλης Ζέλιγκενστατ (γερμ. Seligenstadt), κοντά στο Βίρτσμπουργκ, από το 1501 έως το 1525. Στις αρχές του 16ου αιώνα έγινε ο επίσημος ζωγράφος της αυλής πρώτα του Ούριελ βαν Γέμινγκεν (Uriel van Gemmingen) και κατόπιν του Άλμπρεχτ του Βραδεμβούργου, κατά σειρά αρχιεπισκόπων του Μάιντς. Επιπλέον, φαίνεται πως παρείχε συμβουλές σε ζητήματα αρχιτεκτονικής και μηχανικής στην επισκοπή. Στην Χάλλε, υπήρξε υπεύθυνος για τα δημοτικά δίκτυα ύδρευσης πριν το θάνατό του εκεί το 1528. Μαζί με δύο άλλους καλλιτέχνες της Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης, τον Λουκά Κράναχ τον πρεσβύτερο (1472-1553) και τον Άλμπρεχτ Ντύρερ (1471-1528) τιμάται ως οιονεί άγιος από τη Λουθηρανική Εκκλησία στις 6 Απριλίου.
cropwm dfgdfgdfgdf gruen gruenew01 heller-altarpiece-detail-3.jpg!HD sdf sdfsdfsd the-temptation-of-st-anthony-detail-1515-1 vcbcvbc

Φρανθίσκο Γκόγια

Ο Φρανθίσκο Γκόγια (Francisco José de Goya y Lucientes, 30 Μαρτίου 1746 – 16 Απριλίου 1828) ήταν Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης. Υπήρξε ζωγράφος της βασιλικής αυλής της Ισπανίας, προσφέροντας τις υπηρεσίες του σε τρεις γενιές μοναρχών και θεωρείται ο σπουδαιότερος Ισπανός καλλιτέχνης, από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 19ου. Το έργο του, που ανήκει στην περίοδο του ροκοκό και του ρομαντισμού, περιλαμβάνει περισσότερους από 700 πίνακες ζωγραφικής, 900 σχέδια και σχεδόν 300 χαρακτικά, που στο σύνολό τους χαρακτηρίζονται από καινοτομίες και ρηξικέλευθα στοιχεία σύνθεσης.

Αν και υπήρξε διακεκριμένος και αναγνωρισμένος καλλιτέχνης στην Ισπανία, η φήμη του εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη αρκετές δεκαετίες μετά το θάνατό του. Κατά το 19ο αιώνα, το έργο του εκτιμήθηκε από τους ζωγράφους του ρομαντισμού, με κύριο θαυμαστή του τον Ντελακρουά, ενώ την ίδια στάση τήρησαν καλλιτέχνες και θεωρητικοί της τέχνης του 20ού αιώνα, με αποτέλεσμα να αναγνωρίζεται σήμερα ως ένας από τους μείζονες ζωγράφους όλων των εποχών, καθώς και ένας εκ των πρώτων «μοντέρνων» καλλιτεχνών.
A-Lunatic-behind-Bars-large A-Pilgrimage-to-San-Isidro-(detail-1)-large Caprichos--Plate-60--Experiments-large Plucked-Turkey-large Saturn-Devouring-His-Sons-large The-Chinchillas-large The-Colossus-large This-is-worse-large Two-Old-Women-Eating-from-a-Bowl-large Witches-In-The-Air-large Witches-Sabbath-large

Καραβάτζιο

Ο Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο (ιταλ.: Michelangelo Merisi da Caravaggio, 29 Σεπτεμβρίου 1571 – 18 Ιουλίου 1610), γνωστός περισσότερο απλά ως Καραβάτζιο, ήταν Ιταλός ζωγράφος, το έργο του οποίου ανήκει χρονικά στα τέλη του 16ου έως τις αρχές του 17ου αιώνα. Αν και οι πρώιμοι πίνακές του περιλάμβαναν κυρίως προσωπογραφίες, σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους θρησκευτικών σκηνών. Το νατουραλιστικό ύφος του και η ανάδειξη της ανθρώπινης φύσης των αποστόλων και των μαρτύρων στα έργα του θεωρήθηκε ότι εξυπηρετούσαν τις βλέψεις της Αντιμεταρρύθμισης. Με την τεχνική του κιαροσκούρο κατάφερε να ενισχύσει το δραματικό στοιχείο και το μυστηριακό χαρακτήρα της πίστης, ενώ συνολικά η επαναστατική τεχνική των δραματικών φωτοσκιάσεων του τενεμπρισμού, όπως την εισήγαγε ο Καραβάτζιο, σφράγισε την μπαρόκ σχολή της ζωγραφικής.
Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους πρώτους μοντέρνους ζωγράφους, ενώ σημαντική θεωρείται η συνολική επίδρασή του στην ευρωπαϊκή ζωγραφική. Παρά την επίδραση που είχε το έργο του στην εποχή του, αλλά και τις ισχυρές αντιδράσεις που προκάλεσε, περιέπεσε σε λήθη τους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, για να επανέλθει στο προσκήνιο κυρίως στη διάρκεια του 20ού αιώνα, καταλαμβάνοντας και διατηρώντας έως σήμερα περίοπτη θέση στην ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης.
burial_of_st._lucy-large judith_beheading_holofernes-large madonna_del_rosario-large the_entombment-large the_martyrdom_of_st._matthew-large the_raising_of_lazarus-large

Ιερώνυμος Μπος

Ο Ιερώνυμος Μπος (Hieronymus van Aken, περ. 1450 – 9 Αυγούστου 1516) ήταν σημαντικός Ολλανδός ζωγράφος που έζησε την περίοδο του μεσαίωνα. Στην εποχή του θεωρήθηκε ένας “επινοητής τεράτων και χιμαιρικών οπτασιών” ενώ περίπου στα 1600 ο ιστορικός τέχνης Κάρελ φαν Μάντερ χαρακτήρισε τους πίνακες του Μπος ως “θαυμαστές και παράξενες φαντασιώσεις, συχνά ανατριχιαστικές”. Στον 20ο αιώνα, αρκετοί μελετητές του έργου του Μπος απέδωσαν ένα βαθύτερο νόημα στη ζωγραφική του και προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις καταβολές της. Έχει χαρακτηριστεί ως ένας υπερρεαλιστής του 15ου αιώνα ενώ για άλλους, το έργο του αντανακλά απόκρυφες πρακτικές του μεσαιωνικού κόσμου όπως η αλχημεία ή η μαγεία.
7sins carrying death-miser delightc delightd delighto haywainr john-patmos judge-c stone