Skip to content
Η Nan Goldin (Πραγματικό όνομα Nancy Goldin) γεννήθηκε το 1953 στη Washington, αλλά μεγάλωσε στη Βοστόνη. Ως τα 14 της χρόνια ζούσε δυστυχισμένη στη μεσοαστική οικογένειά της, μέχρι που βρήκε καταφύγιο σε άλλες ανάδοχες οικογένειες. Η αδερφή της αυτοκτόνησε ξαπλωμένη στις γραμμές του τρένου και οι ψυχίατροι πίστευαν ότι την ίδια τύχη θα είχε και η Nan. Μετά τις σπουδές της μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου γνώρισε όλη την underground υποκουλτούρα, φωτογραφίζοντας πόρνες, ομοφυλόφιλους και τραβεστί, ναρκομανείς και αυτοβιογραφικές σκηνές. Έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον «κόσμο της ηρωίνης», απαθανατίζοντάς τον μάλιστα τόσο κομψά ώστε να κατακριθεί από μέρος του Τύπου ότι τον διαφημίζει. Το έργο αυτό, που πραγματοποιήθηκε από το 1979 μέχρι το 1986, έγινε γνωστό με τον τίτλο The ballad of Sexual Depedency («Η μπαλάντα της σεξουαλικής εξάρτησης» – τίτλος τραγουδιού από όπερα του Μπέρτολτ Μπρεχτ). Πολλά από τα «μοντέλα» της πέθαναν τη δεκαετία του 90 από AIDS. Σύμφωνα με την εφημερίδα New York Times «Η Γκόλντιν ανακάλυψε το ριάλιτι σόου πολύ πριν το κάνει η τηλεόραση. Είναι η φωτογράφος που διαμόρφωσε ένα νέο είδος, δίνοντας στη φωτογραφία όση επιρροή δεν είχε ξαναδεί τα τελευταία 20 χρόνια».
Έχει στο ενεργητικό της φωτογραφίες από τον τελευταίο άστεγο της Νέας Υόρκης ως τις πρώτες κυρίες των ΗΠΑ και τη βασίλισσα Ελισάβετ, όπως όμως λέει η ίδια «η καρδιά μου ανήκε πάντα στο περιθώριο».
Παράλληλα, φωτογραφίζει παιδιά προκαλώντας συχνά έντονες αντιδράσεις. Φωτογραφίες της «κατέβηκαν» από εκθέσεις και περιοδικά αρνήθηκαν να δημοσιεύσουν δουλειές της. Η εικόνα που της προκάλεσε μεγάλους μπελάδες είναι η “Klara and Edda belly dancing”. Επρόκειτο να παρουσιαστεί σε μία έκθεση σε γκαλερί της Βαλτικής. Πριν ανοίξει, οι επιμελητές φώναξαν την Αστυνομία. Την κατηγόρησαν για παιδεραστία και την υπερασπίστηκε ο τραγουδιστής Έλτον Τζον (η φωτογραφία ανήκει στη δική του συλλογή).
Περισσότερα…