στα χωριά και στην εξοχή, ένα τρόπο ζωής που τείνει να εξαφανιστεί.
Στον κόσμο του, οποιαδήποτε φαινομενική «δυσλειτουργία» των συγχωριανών του, που οφείλεται στην ανεξέλεγκτη κατανάλωση αλκοόλ, αποτελεί το πιο σημαντικό στοιχείο των φωτογραφιών του. όλοι ζούνε μες την καλή χαρά.
Συμμετέχει στα πάρτι τους, πίνει και ο ίδιος μαζί τους, κάθεται και συνομιλεί με τα «θεματα» του. Η κοινωνία τους παραμένει ανέπαφη από gadgets του σύγχρονου τρόπου ζωής που συχνά εξαλείφουν κάθε ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ των μελώ ν της.
Είναι καταφανές πως ο φωτογράφος είναι ευτυχισμένος και εξοικιωμένος με αυτό που κάνει .
Τα μοντέλα του από την άλλη, φαίνονται να συνενούν με μεγάλη ευχαρίστηση να…βγούν από τα ρούχα τους! Υποθέτω πως αυτό οφείλεται στο αλκοόλ και τη θερμή ατμόσφαιρα ή ίσως και να επιδίδονται συχνα σε ομαδικό sex!
Το παζλ συμπληρώνουν διάφορα οικόσιτα και κατοικίδια ζώα που φαίνεται να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας. Ξεφυτρώνουν εκεί που δεν το περιμένεις.
Τα ζώα στις φωτογραφίες, όπως και οι άνθρωποι, φαίνονται κι αυτά εξοικιωμένα με τις καταστάσεις.
Έτσι, προκύπτουν παράδοξες και υπέροχες σουρεαλιστικές εικονές. Όλα αυτά φαντάζουν συναρπαστικά και άν μιλούσα Λιθουανικά θα συμμετείχα κι εγώ στο πάρτι!
Ωστόσο, δεδομένου ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ ούτε σε μένα ούτε σε εσάς, Ο Viksraitis μας παρέχει μια θέση. Θεατές σε ένα έργο με πολύ συναίσθημα και αλκοόλ στο θέατρο του παραλόγου…
Martin Parr, November 2008 Grimaces of the Weary Village. Οι ιστορίες των ανθρώπων ενός κόσμου που παρακμάζει.
Ένας άγνωστος φωτογράφος που ζει ανάμεσα τους και τους φωτογραφίζει.
Ένας διάσημος φωτογράφος που ανακαλύπτει τη δύναμη των φωτογραφιών του.
Ένα βραβείο, η φάρμα των ζώων, άφθονη βότκα κι ένα χωριό που.. βγαίνει κυριολεκτικά από τα ρούχα του.
Περισσότερα…
Κι άλλα..