Γεννημένος στο Δουβλίνο το 1909 ο Φράνσις Μπέικον ήταν γιος του άγγλου εκπαιδευτή αλόγων Εντουαρντ Αντονι Μόρτιμερ Μπέικον και της Κριστίν Γουίνιφρεντ Φερθ. Καθ΄ ότι ο νεαρός Φράν σις έπασχε από άσθμα δεν πήγαινε σε κανονικό σχολείο αλλά έκανε μαθήματα στο σπίτι με τον ιερέα της ενορίας. Κάποια ημέρα τού 1926 ο Φράνσις είχε την ιδέα να φορέσει τα εσώρουχα της μητέρας του. Ο πατέρας του, έξαλλος, τον έδιωξε από το σπίτι. Εκεί αποδίδεται η μεγάλη αγάπη του Μπέικον για τα ταξίδια και την περιπλάνηση καθώς και η φιλοδοξία ζωής που είχε διατυπώσει ως νέος: «Στη ζωή μου θέλω να μην κάνω τίποτε!». Ο Μπέικον ταξίδεψε στο Βερολίνο και στο Παρίσι προτού εγκατασταθεί στο Λονδίνο το 1928. Εργάστηκε ως διακοσμητής εσωτερικών χώρων και, μολονότι δεν είχε λάβει την παραμικρή εκπαίδευση ως καλλιτέχνης, άρχισε να ζωγραφίζει. Τη ζωγραφική την εξασκούσε χωρίς αναγνώριση (παρ΄ ότι είχε λάβει μέρος σε μια έκθεση, το 1937, στην Αgnew΄s Gallery) ως τον Απρίλιο του 1945. Αγαπούσε τις ταυρομαχίες, το μποξ και το βίαιο σεξ. Ήπιε ποταμούς κρασιού και σαμπάνιας και η φιλοδοξία του ήταν να ζωγραφίσει έναν πίνακα όπου η εικόνα της ματωμένης σάρκας θα ήταν τόσο ελκυστική όσο ένα ηλιοβασίλεμα του Μονέ. O Φράνσις Μπέηκον εξακολουθεί να θεωρείται μια από τις σημαντικότερες καλλιτεχνικές μορφές του 20ου αιώνα. «Η σάρκα και το κρέας είναι η ζωή. Όταν ζωγραφίζω κόκκινο κρέας όπως θα ζωγράφιζα ένα ανθρώπινο σώμα, το κάνω επειδή είναι ωραίο. Τα σφαχτάρια που αντικρίζω να κρέμονται στα κρεοπωλεία τα θεωρώ πανέμορφα. Σκεφτείτε, είναι για πούλημα! Απίστευτα σουρεαλιστικό! Όλα τα πλάσματα αυτού του πλανήτη είναι φτιαγμένα από κρέας. Και όταν γαμάς, ένα κομμάτι κρέας διαπερνά ένα άλλο. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του ανθρώπινου κρέατος και εκείνου μιας ύαινας ή ενός ελέφαντα».
